ULPHILAS

ULPHILAS
ULPHILAS
Socrati, Gulphilas Lilio Gyraldo, Dial. 1. de histor. Poetarum, ex vet. cod.
Moyses primus Hebraicas exseravit literas,
Mente Phoenices sagaci condiderunt Atticas.
Quas Latini scriptitamus, edidit Nicostrata.
Abraham Syras et idem repperit Chaldaicas.
Isis arie non minore protulit Aegyptias.
Gulsilas prompsit Getarum, quas videmus literas.
Vixit circa A. C. 370. temporibus Valentiniani ac Valentis Imperatorum, ac Gothorum, qui Minores vocati in Moesia, fuit Episcopus: cui Geticas sive Gothicas literas etiam tribuunt, Socrates, Histor. Eccles. l. 4. c. 27. Iornandes, in Geticis, Ricobaldus Ferrariensis, Chron. cui tit. Pomoerium Ecclesiae Ravennatis. A quibus dissentit Corn. Agrippa, de Vanit. Scient. l. 1. c. 2. ubi Gothos ait a Gordano Episcopo literas accepisse. Nisi Ulfilas fuerit binominis, seu Agrippa corruptô codice sit usus. Qua de re sic Vossius, de Arte Gramm. l. 1. c. 9. Si Gothi, quibus ex Scandinavia origo, demum Ulsilae vel Gordani Episcopi temporibus, literas accepêre, quam fidem meretur, quod Iohannes et Olaus Archiepiscopi aiunt, Scandinaviae incolas habuisse suas literas, ante reperta; Latinas, h. e. annis ante Christum natum prope mille dutentis? Plane vereor, ne hoc maiori gentis suae amore scripserint, quam veritatis. Lubens quidem illud dedero, quod Ulphilas Gothicas dicitur literas invenisse, id ex eo profectum videri, quod, antequam ille Biblia in Gothicum transtulisset lingum, paucis ex ea gente literae essent cognitae, ac propterea nec habere illas nationibus aliis crederentur. Attamen istud persuadere mihi non possum, fuisse Gothis suas literas, antequam eas haberent Latini. Similiter Wormius Liter. Runic. c. 4. Ulphilam characteres hos non in venisse, sed ad exteros tantum eos protulisse, fuse demonstrat. Vide quae diximus de literis Runicis. Quod vero de Gothis ad Arianismum ab eo seductis traditur, non adeo liquet: cum Socrates et Sozomenus quidem scribant, cum in Arii haeresin prolapsum, sive necessitae. te coactum, sive quod sic de Deo loquendum esse, putaret: uterque tamen eum laudet, quod Gothicas literas adinvenit et divinis Scripturis in Gothicam linguam conversis, divina Oracula barbaros docere sategit, vide Sozom. l. 6. c. 37. Socr. l. 4. c. 34. et plura hanc in rem, apud A. Rivetum, Summâ Controv. Tract. 1. Q. 5.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • Ulphilas — Ulphilas, s. Ulfilas …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ulphilas — (c. 311–c. 381)    Missionary, Bishop and Biblical Scholar.    Little is known of the life of Ulphilas. He is thought to have been born in Cappadocia and to have been consecrated Bishop by eusebius of nicomedia, the Arian Bishop of Constantinople …   Who’s Who in Christianity

  • Ulphilas — Wulfila Wikipédia …   Wikipédia en Français

  • ULPHILAS —    Gothic bishop; famous for his translation of the Scriptures into Gothic, the part which remains being of great philological value; was an Arian in theology (311 381) …   The Nuttall Encyclopaedia

  • Herman Ulphilas — (* 1702 in Paderborn; † 1761 in Berlin) war ein deutscher Naturforscher. In niederländischen Diensten unternahm er Seereisen nach den Antillen, Guinea, Südamerika und Batavia (Jakarta). Er hatte Dienststellen in Batavia, St. Eustatius und… …   Deutsch Wikipedia

  • Ульфила Вульфила (Wulfila, греч. Ulphílas) — (около 311 — около 383), первый распространитель христианства (арианства) среди германских племён, епископ готов (приблизительно с 341) …   Большой Энциклопедический словарь

  • GOTHIQUE — adj. des deux genres Qui appartient aux Goths. La langue gothique. Alphabet gothique, Alphabet formé au quatrième siècle par l’évêque Ulphilas et employé par lui à la transcription de la langue gothique. On dit aussi Les lettres gothiques. Les… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • Brennen — Brênnen, verb. irreg. ich brenne, du brennest, oder brennst, er brennet, oder brennt; Imperf. ich brannte; Mittelwort gebrannt; Imperat. brenn oder brenne. Es ist: I. Ein Neutrum mit haben, und wird gebraucht, 1. Von dem Feuer, vermittelst einer… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Magd, die — Die Māgd, plur. die Mägde. 1. Überhaupt, ein jedes junges unverheirathetes Frauenzimmer. Eines Mannes Weg an einer Magd, Sprichw. 30, 19. Dein Nahme ist eine ausgeschüttete Salbe, darum lieben dich die Mägde, Hohel. 1, 3. Weil sie noch eine Magd… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Miß- — Míß , eine alte Partikel, welche nur noch in der Zusammensetzung mit verschiedenen Nennwörtern, am häufigsten aber mit Zeitwörtern üblich ist, wo sie verschiedene Bedeutungen hat. Sie bezeichnet daselbst, 1. Eine Verschiedenheit, eine… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”